پاک اندیش

اندیشه های اسلامی و انقلابی

پاک اندیش

اندیشه های اسلامی و انقلابی

روحانی به قانون (رای مجلس) تمکین نمی کند!


روحانی: نجفی مسیر فرجی‌دانا را ادامه می‌دهد.


روحانی به رای مجلس تمکین نمی کند!


روحانی: نجفی مسیر فرجی‌دانا را ادامه می‌دهد.


پیش بینی روحانی برای تورم

روحانی: تورم تا پایان سال 93 زیر 20 درصد و تا پایان سال 95 تک رقمی خواهد شد.

همه این جملات را به یاد داشته باشید.

روحانی:

ما در عرصه سیاست خارجی موفقیت بزرگی به دست آورده‌ایم، ولی چون اکنون در ابتدای مسیر راه هستیم در این ارتباط کمتر حرف می‌زنیم و ان‌شاءالله وقتی این مسیر به پایان رسید مسائل را در این زمینه باز می‌کنم و خیلی‌ها خجل می‌شوند. (16 فروردین 93)

 

رئیس جمهور تحصیل کرده انگلیس و وزیر امورخارجه تحصیل کرده آمریکا


از رئیس جمهور تحصیل کرده انگلیس و وزیر امورخارجه تحصیل کرده آمریکا، چه توقعی است؟! جالب تر آن جاست که یکی در کشوری حقوق خوانده که در طول تاریخ بزرگترین نقض کننده حقوق ملت ها بوده است. و دیگری در کشوری روابط بین الملل خوانده که سال ها روابط بین الملل کشورهای جهان را بخاطر اهداف استعماری خود، بهم ریخته است. این طرز فکر رئیس جمهور و وزیرامورخارجه بخاطر همان درس هایی است که در آن کشورها خواندند.

خدا عاقبت ما را ختم به خیر کند.

پاسخ رحیم پور به روحانی

من معنی این جمله را نمی فهمم که هنر ارزشی و ضدارزشی وجود ندارد! یعنی سینمایی که مروج شرک و خرافه است با سینمایی که مروج توحید و عبادت مساوی است؟ بعضی ها اصلا به این چیزها فکر نمی کنند، به دنبال چیزی هستند که برایش کف بزنند، اینها دغدغه حقیقت ندارند، دغدغه ریاست دارند. اما انبیا دغدغه حق و باطل داشتند. می گویند هنر به ارزشی و ضدارزشی تقسیم نمی شود و هنرمند ارزشی و غیرارزشی هم نداریم. یا این حرف بی معنا است و یا شرک و توحید با هم مساوی هستند. یکی کردن اینها کاسبی است. طبق فرهنگ قرآن شعرا و هنرمندان دو دسته اند، یک دسته اهل اغوا هستند و یک دسته هستند که استثنا می شوند و دنبال ترویج حق و عدل و دفاع از مظلوم اند. آیا شعر دعبل و شاعران انقلابی با شعر شاعران درباری نوکران حکومت مساوی است؟ یکی کردن اینها درست در مقابل خط امام و خط انقلاب و خط انبیا قرار دارد.

دو دیدگاه متفاوت از یک موضوع!!


دیدگاه اول: چون سال 88 احمدی نژاد در مناظره ها اسمی از افرادی برد ولی آن افراد در تلویزیون از خودشان دفاع نکردند، پس حالا که اسمی از احمدی نژاد در گزارش 100 روزه روحانی برده شده است، حق دفاع از خود ندارد و روحانی کار درستی کرد که مناظره با احمدی نژاد را نپذیرفت.

دیدگاه دوم: روحانی که ادعای آزادی بیان دارد و می گوید اگر در تلویزیون از کسی اسمی برده شده است، باید به او اجازه دهیم از خودش دفاع کند، حالا که نوبت به خودش رسیده و از احمدی نژاد در گزارش 100 روزه نام برده، وقتی احمدی نژاد او را به مناظره دعوت می کند، نمی پذیرد و این نشان عدم صداقت اوست.

کدام دیدگاه درست است؟!