طرح مطالعه بخشی از کلمات قصار حضرت امیر (ع) (حکمت 41)

حکمت 41

وَ قَالَ علیه السلام فِی ذِکْرِ خَبَّابِ بْنِ الْأَرَتِّ یَرْحَمُ اللَّهُ خَبَّابَ بْنَ الْأَرَتِّ فَلَقَدْ أَسْلَمَ رَاغِباً وَ هَاجَرَ طَائِعاً (وَ قَنِعَ بِالْکَفَافِ وَ رَضِیَ عَنِ اللَّهِ) وَ عَاشَ مُجَاهِداً طُوبَى لِمَنْ ذَکَرَ الْمَعَادَ وَ عَمِلَ لِلْحِسَابِ وَ قَنِعَ بِالْکَفَافِ وَ رَضِیَ عَنِ اللَّهِ

خبّاب، یار صادق امام

امام- علیه‏السّلام- در باره «خَبّاب بن ارَت» فرمود: خدا رحمت کند خبّاب را که از صمیم دل اسلام آورد، و هجرتش از روی اطاعت بود، و به قدر حاجت قناعت می‏کرد، و از خداوند خشنود بود، و زندگی او جهاد بود. خوشا آنان که همواره به یاد رستخیزند، و کارشان پسند دیوان محاسبات الهی است، و به زندگی ساده آبرومندانه بسنده کنند، و از خداوند شادمان باشند.