نذر دردانه ی امام رضا(ع)

از طوس شنیدی تو صدای پدرت را

باید ببری زود دوای پدرت را

آنجا ز یتیمان عرب هم خبری نیست

انگار ندارند هوای پدرت را

تا پنجره فولاد دلت یک صف آهوست

ای کاش بگیرند شفای پدرت را

تا کوچه غربت دو قدم بیش نمانده ست

دریاب کریمانه گدای پدرت را

خوشبخت ترین خواهر دنیا به خودش گفت

آن روز که می بست حنای پدرت را

این لطف خدا بود به مشهد نرسیدن

صد شکر ندیدند عزای پدرت را

او خسته ز دنیاست،خداوند غزل ها

انگار پذیرفته دعای پدرت را

ای حضرت خورشید غم آخرتان باد

بر دوش بینداز عبای پدرت را...

ماهنامه ی گل های ساوه- شاعر محمد جواد بی باک