افطاری‌های دولتی چند میلیارد تومان از بیت‌المال را می‌بلعد؟ (بخور بخور به بهانه ی ماه مبارک رمضان)

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی همزمان با آغاز ماه مبارک رمضان دستورالعملی داد که نهادهای زیرمجموعه نیز اقدام به اجرایی نمودن این دستورالعمل کردند و آن هم عدم برگزاری افطاری‌های مرسومی است که با بودجه دولت در این مجموعه هر سال برپا می‌شد؛ رویکردی که اگر تمامی نهادهای دولتی در دستور کار قرار دهند، بودجه میلیاردی در بخش فرهنگی وزارتخانه‌ها برای اموری مهم‌تر باقی خواهد ماند.

به گزارش «تابناک»، سفره‌های افطار هرساله با فرارسیدن ماه مبارک رمضان، به عنوان یک سنت حسنه در سراسر کشور گشوده می‌شود و بسیاری از نیازمندان در کنار دیگر اقشار پس از یک روز جهاد با نفس همزمان با نوای روح بخش اذان مغرب به افق جغرافیایی که ساکنش هستند، میهمان این سفره‌ها می‌شوند و ساعتی فرا می‌رسد که همه گرسنگان از این موضع رها می‌شوند.

این سنت حسنه همواره به عنوان یکی از برکات ماه مبارک رمضان مورد تاکید بوده و پیامبر اکرم(ص) فرموده‌اند: «کسی که روزه داری را افطار دهد، برای او ثوابی مانند ثواب روزه دار است، بدون اینکه از ثواب روزه دار چیزی کاسته شود.» و امام کاظم (ع) نیز در اهمیت برپایی سنت افطاری، تاکید فرموده‌اند: «افطاری دادن به برادر روزه دارت از گرفتن روزه (مستحبی) بهتر است.»

بنابراین اصل افطاری دادن یک امر مهم و قابل تحسین است که نمی‌توان از آن غافل شد اما آنچه در این میان محل تامل است، محل تامین هزینه افطاری ها است. طبیعتاً افطاری‌هایی که از هزینه شخصی صورت پذیرفته باشد و جامعه هدفش فقرا و نیازمندان باشد، حکم انفاق روزی حلال را داشته باشد، مصداق کلام رسول الله (ص) است اما اگر این هزینه ها از محل بیت المال و اموالی که متعلق به عموم مردم است، صورت پذیرد، چه حکمی دارد؟

در سال‌های اخیر، روند رو به رشد افطاری دستگاه‌های دولتی، آنچنان شتاب گرفته که تقریباً اکثر سازمان‌های زیرمجموعه وزارتخانه‌ها متناسب با بودجه فرهنگی‌شان اقدام به برگزاری چنین برنامه‌ای کرده و بودجه در نظر گرفته شده که منطقاً برای امور مهم تری در نظر گرفته شده بود، بدین شکل بر سر یک سفره می‌چینند که در برخی اوقات میزبانش هتل‌ها و رستوران‌ها مطرح بوده‌اند؛ افطاری رنگینی که نه فقرا و محتاج‌ها از آن بهره‌ای می‌برند و نه محل تامین اعتبارش، مشخص است.

 

متاسفانه این افطاری‌ها عملاً به یک سنتِ -به زعم برگزارکنندگان از محل بیت المال- حسنه تبدیل شده و این مسئله زمینه ساز بدبینی مردمی می‌شود که بخش قابل توجهی از ایشان، توان چیدن سفره‌های رنگین را در اوقات شنیدن شدن بانگ اذان مغرب در ماه رمضان را ندارند و انصاف این است که شیوه عمل مسئولان به مردم حداقل در چنین اموری نزدیک باشد.

با این حال امسال مدیر یک دستگاه دولتی تصمیم متفاوتی گرفت. علی جنتی وزیر فرهنگ و ارشاد برای زیرمجموعه‌اش نوشت: «با توجه به ضرورت صرفه جویی در هزینه ها مقتضی است از برگزاری مراسم افطاری از محل اعتبارات دولتی در ماه مبارک رمضان خودداری نموده و در صورت ضرورت بسیار محدود با حضور تعداد اندک نخبگان هر حوزه برگزار شود.» تا عملاً برنامه‌های افطار متعدادی که توسط نهادهای زیرمجموعه وزارت ارشاد در سال‌های اخیر برگزار می‌شد، برای رمضان 1435 منتفی باشد و هزینه‌ای قابل توجه صرفه جویی شود.

اگر این رویکرد قابل تقدیر که ظاهراً توسط برخی مدیران استانی نیز اعمال شده، در تمامی نهادها به ویژه دستگاه‌های دولتی که گستردگی بیشتری دارند، عملیاتی شود و دیگر کارگزاران همین خط مشی جنتی را در پیش بگیرند، بی‌شک امکان استفاده بهتری از اعتبارات میلیاردی که هر ساله با افطارهای رسمی و مناسبتی از بیت المال بلعیده می‌شود، فراهم خواهد بود؛ اعتباراتی که طبیعتاً مردم به عنوان صاحبان حقیقی‌اش، راضی به صرفش در قالب افطاری دادن به دوستان نبوده و نیستند!