ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 |
«ریاضت» یعنى تمرین است.
حضرت على (ع) می فرماید: چنان نفس خود را ریاضت و تمرین مى دهم که به قرصى نان، هرگاه به آن دستیابم، کاملا متمایل شود و به نمک، به جاى نان خورش قناعت کند و چنان از چشمهایم اشک بریزم که همچون چشمهاى خشکیده، دیگر اشکم جارى نگردد. کسى که با تمرین بخواهد حیوان سرکشى را رام کند مى گویند آن را ریاضت مىدهد و «رائض» کسى است که با تمرین حیوان سرکش را رام می کند.
ریاضت براى سالکان الهى این است که نفس سرکش خود را رام کنند تا به طرف «بهیمیت»، «سبعیت» و یا «شیطنت» حرکت نکند و فقط راه چهارم را که راه «فرشته منشى» است طى کند و مطیع عقل عملى باشد.